نقدی بر فیلم سینمایی مجبوریم
تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۶۶۱۵۹
اصلانی پژوهشگر رسانه گفت:رضا درمیشیان در این فیلم به دختران و زنان آسیب دیده خیابانی پرداخته و اشاراتی به درگیریهای آمیخته به حضور آنان در اجتماع می کند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان تهران؛ یکی از فیلم هایی که مدتی است از پرده سینما به شبکه نمایش خانگی راه پیدا کرده است فلیم سینمایی مجبوریم به کارگردانی رضا درمیشیان است که در این سریال به زندگی زنان کارتون خواب می پردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این فیلم از دیدگاه منتقدان به سیاه نمایی گسترده در زمینه زنان و بالاخص زنان کارتون خواب پرداخته است.
اما این فیلم موافقانی نیز دارد که مسعود اصلانی پژوهشگر حوزه فرهنگ رسانه از آن قبیل می باشند و ایشان نوشتاری اختصاصی در این خصوص در اختیار خبرنگار خبرگزاری شبستان قرار داده است که می توانید در ادامه آن را مطالعه نمایید:
فیلم مجبوریم فیلمی است به کارگردانی رضا درمیشیان و بازی بازیگرانی مثل نگارجواهریان پردیس احمدیه فاطمعه معتمد آریا پارسا پیروز فر که انتخاب بازیگران خوبی را از نظر یک بازی خوب فنی و علمی مهندسی به دنبال داشت.
و از سویی دیالوگ ها با نظم و چیدمان خاص ساخته و طراحی شده بود. انتخاب بازیگران در این فیلم خوب بود.در این فیلم بازی بازیگران در سکوت خیره کننده ای به نمایش گذاشته شده بود که این نشان دهنده اجرای حرفه ای این فیلم بود.
کارگردان در این فیلم به دختران و زنان آسیب دیده خیابانی پرداخته و اشاراتی به درگیریهای آمیخته به حضور آنان در اجتماع می کند.
زنان آسیب دیده که مشکلات ومعضلات فراوانی مثل، نداشتن خانه و زندگی و حتی خانواده را که برای امرار معاش و امور زندگی را داشتند، آنان را ناخداگاه وارد هرگونه ناهنجاری اجتماعی کشانده بود.
این فیلم بخشی از آسیب های اجتماعی در حوزه زنان به روایت کشیده بود. و در این فیلم جنبه های مختلفی از سو استفاده جنسی، ممانعت از بهره کشی برای تولد فرزندان از طریق جراحی های روز و ممانعت از بارداری و فرزند آوری زنان و دختران و نیز از سویی عقیم کردن زنان کارتن خواب و مشکلات بعد آن را به نمایش گذاشته است. درسینمایی که آثار اجتماعی آن ملتهب از سوژه و موضوعات تکان دهنده روز میباشد.
البته نگاه روانشناسانه هم باید به این موضوع داشت که شاید اکثر این فیلم هایی با اینگونه روایت و داستان ها که در سینما هستند و یا حتی در نمایش خانگی تولید وپخش میشوند ضد خانواده و ارزش های واقعی خانواده در جامعه هستند و اینکه به تکرار شاهد اینچنین خشونت ها علیه زنان ودختران و رفتار ها و ناهنجار یهای اجتماعی و آسیب های شدید اجتماعی هستیم.
این فیلم واقعیت تاملات اخلاقی و اجتماعی از سویی و از سوی دیگر درد اجتماعی و آسیب اجتماعی را نشان میداد که با جنایت پیوند زده بود.
مجبوریم، آسیب شناسی جامعه را با ابعاد مختلف نشان میداد و کاملا پخته به نظر می آمد.آقای در میشیان با ساخت این فیلم نشان داد همیشه یک قدم از اجتماع و آدم های درون جامعه جلوتر است.
با توجه به اینکه مخاطبان اینگونه فیلم ها زیاد هستند پس سازندگان این فیلم هم تمام تلاش خود را کرده اند که راوی خوبی برای بیان مشکلات و آسیب های اجتماعی باشند.
این فیلم دغدغه های دختران وزنان کارتن خواب را مطرح کرده و اینکه چهار چوب این دختران در جامعه را نشان میدهد که کاملا از بین رفته و درگیری هایی که برای این گونه افراد جامعه به وضع فجیع تر نمایان میشود.
مجبوریم فیلمی با واقعیت تلخ و در عین حال سیاه نمایی در آن وجود ندارد و بررسی و آسیب شناسی به حوزه زنان خیابانی و درگیری هایی که در جامعه را دارند را بیان میکند واز سویی سکوت جامعه را در بر دارد و در این فیلم نشان داد که دغدغه هایی برای محفوظ بودن نام دختران خیابانی بدون هیچگونه آسیبی نمایان شده است مثل تولد فرزند بدون آینده و فاقد مدارک هویتی مثل شناسنامه.
واقعیت فیلم نه شعار است نه سیاه نمایی.
فیلم اگر چه داستان هوشمندانه ای را تعبیه کرده بود بلکه آن جدال اخلاقی بر پایه ای ناهنجاری اجتماعی و بزهکاری طراحی شده را نشان داده است.
نکته جالب اینکه عده ای این فیلم را غیر اخلاقی و مسیری غیر مستقیم بیان کرده اند و عده ای هم سعی بر این دارند که واقعیت های اجتماعی را به نحوی دیگر جلوه دهند.
فیلم اخلاقی که تلاش دارد به شکلی دغدغه ای کنونی جامعه را که بحران تبدیل شده است را برای داوری منتقدین و مخاطبین این فیلم ایجاد کند وشاید هم مقام و هویت زن و دختران را در این فیلم که از بین رفته را نشان میدهد.
منبع: شبستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۶۶۱۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافتههای این بررسی که در نشریه «سالنامههای پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.
نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن بهوسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.
این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و بهوسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت میکنند، درمان شده بودند.
آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراینباره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیههای ارائهشده میشود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد میکند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.
پژوهشهای پیشین هم این یافتهها را تایید میکننداین اولین بررسی نیست که نشان میدهد جنسیت پزشک میتواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان بهوسیله پزشکان زن درمان میشدند، نتایج درمانی بدتر نبود.
یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دستکم میگیرند، درحالیکه پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل میکنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.
رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوتهایی با هم دارند؟میاواکی میگوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث میشود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالشهای ارتباطی و سوگیریهای جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.
یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامههای درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»
دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان میگوید که از یافتههای این بررسی تعجب نکرده است. او میگوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدتهاست که در حوزه مراقبتهای بهداشتی ثابت شدهاند.»
او میگوید: «بررسیهای گذشته نشان دادهاند که نگرانیهای بیماران زن با احتمال بیشتری بهوسیله پزشکانشان نادیده گرفته میشوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دستکم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایشهای بیشتری انجام میدهند.»
بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبتهای اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف میکنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم میانجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان دادهاند که پزشکان زنان مسئول مراقبتهای اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کاملتر بیمار، مشارکت در تصمیمگیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیقتر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»
دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد میگوید که پژوهشهای مربوط به دهههای قبل نشان میدهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال میکنند. همچنین آنها از بیماران میپرسند که آیا داروهای خود را مصرف میکنند یا نه.
او میگوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آنها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت میکنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمیداند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبتهای مناسبتتری را به بیماران ارائه میدهند.»
آیا بیماران با پزشکان زن راحتتر صحبت میکنند؟خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او میگوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماریهای زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخشهای خصوصی بدن را از یک بهوسیله پزشک زن راحتتر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»
دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و میگوید: «به راحتی میتوان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و میتواند نگرانیهایشان را در سطحی شخصیتر درک کند.»
آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟هاینن میگوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام میدهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری میکنند. هاینن میگوید: «به نظر من مهمترین ویژگیای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانیهایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»
کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسبها جنسیت خبر مهم پزشکی